Install the app »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cruicéad
cruidín
cruimh
cruinn
cruinne
cruinneas
cruinneog
cruinniú
crúiscín
cruit
cruiteachán
crúiteoir
cruithneacht
cruitire
crunca
cruóg
crúsca
crústa
crústach
crústáil
cruth
cruthaíocht
cruinnithe could be a grammatical form of:
cruinnigh »
·
cruinniú »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
duine atá i gceannas cruinnithe nó atá ina phríomhfheidhmeannach ar bhord nó ar choiste
gairm ar dhuine chun do thí, chun cruinnithe etc. (tháinig sé gan chuireadh gan iarraidh)
beartas fógraí, cruinnithe, óráidí etc. chun cúis speisialta éigin a chur chun cinn
scéala bolscaireachta a dhéantar nó a thaispeántar go poiblí (fógra cruinnithe); rabhadh (fógraí bóthair); comhartha, clár nó póstaer nó a leithéid a mbeadh eolas scríofa air (fógra siopa; clár fógraí)
oifigeach ardchéime airm nó aerfhórsa; oifigeach riartha ar shearmanais nó ar chruinnithe
cuntas mion ar imeachtaí cruinnithe etc.
ciumhais de lása nó d'éadach tanaí eile, é cruinnithe ar thaobh amháin de agus á úsáid mar ornáid ar éadach eile, ar chuirtíní etc.
mistéir; scéal nach bhfuil a fhios ach ag duine amháin nó ag fíorbheagán daoine; beartú, intinn (tá rún agam dul ann); tairiscint fhoirmiúil os comhair cruinnithe (rún a mholadh, a rith); grá geal, leannán (a rún mo chroí)
scaoileadh (capall a scor); scaradh, briseadh (scor ciorcaid); deireadh a chur le (scor cruinnithe); sos ó obair; deireadh (buille scoir)
