Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
dídean
dídeanaí
difear
dífhostaíocht
dífhostaithe
difríocht
difriú
difriúil
diftéire
dígeann
dígeanta
díghalrán
díghalrú
digit
dil
díle
díleá
dileagra
díleas
dílis
dílleachta
dílleachtlann
dílódáil
difriúil aid2 neamhchosúil, gan a bheith mar a chéile, éagsúil
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
coinneáil daoine de chiníocha difriúla deighilte ó chéile
contrártha, difriúil bunoscionn (aimsir chontráilte); neamhcheart (san áit chontráilte)
aon ní a dhéanann rud amháin difriúil le rud eile, difríocht; an méid is mó uimhir amháin ná uimhir eile de; easaontas
bheith difriúil; easaontú
neamhchosúil; difriúil, de chineál eile
seachas sin (rud éigin eile); an dara ceann de dhá cheann (an bhróg eile); breise (faigh ceann eile); difriúil (scéal eile é sin)
cuid bhunúsach de rud; substaint ar bith nach féidir a bhriseadh suas ná a dheighilt ina substaintí atá difriúil léi féin (airgead, mearcair, hidrigin); snáth miotail a lasann i mbolgán leictreach
rud a fhágtar as an áireamh; rud atá difriúil leis an gcuid eile
ainmhí nó planda a shíolraíonn ó phórtha difriúla (ar nós miúil ó asal agus ó chapall)
iomadúil, eagsúil; difriúil
éagsúil, de chineálacha difriúla
éagsúil, de ghnéithe difriúla
neamhchosúil; difriúil, éagsúil, neamhchothrom
comhluadar a leanann teagasc creidimh dá gcuid féin atá difriúil leis an gcreideamh bunaithe
banda nó líne chaol atá difriúil i ndath, i ndéanamh etc., lena thimpeallacht, straidhp; stróic, líne (stríoc phinn); scoilt (i ngruaig); smacht, ceannas (thug sé faoi stríoc é)
ní difriúil (ní taise domsa é)
gléas ceoil sínte ar a thrasna, barraí caola air, faid éagsúla iontu, agus nótaí difriúla uathu nuair a bhuailtear le dhá chasúr bheaga iad
