Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
mí-
mí-ádh
miam
mian
mianach
mianadóir
miangas
mianra
mias
míbhéas
míbhuíoch
míchéadfach
mícheart
míchiall
míchlú
míchomhairle
míchomhairleach
míchompord
míchothrom
míchuibheas
míchumas
míchumhra
míchumtha
mianra fir4 aon rud sa talamh is féidir a thochailt agus a úsáid (mar shampla, ór, iarann, gual, clocha lómhara) ► mianrach aid1
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
mianra an-chrua a úsáidtear chun líofa nó snasaithe (páipéar, éadach, éimir)
áit faoi thalamh a mbaintear mianraí (mianach óir, guail); tréith, cáilíocht, stuif, substaint (tá an mianach ceart ann; mianach an léinn)
leacht sleamhain ramhar a bhaintear as ainmhithe, as plandaí agus as mianraí; ungadh
