Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
ruainne
ruainneach
ruaircín
ruaiseach
ruaiteach
ruathaire
ruathar
rúbal
ruball
rubar
rúbarb
rúcach
rúchladh
rud
rufa
ruga
rugbaí
ruibh
ruibheach
rúibín
rúid
rúidbhealach
rubair could be a grammatical form of:
rubar »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
trácht, an pháirt de chos nó de bhróg a chuirtear ar an talamh; greim coise ar an talamh (bonn a ghabháil); an pháirt is íochtaraí de rud (bonn colúin, bonn triantáin); fáinne rubair thart ar roth; rian, lorg (ainmhí)
éadach le cuimilt de rud; bloc rubair le scríbhneoireacht a ghlanadh de pháipéar
sú bainniúil plandaí áirithe (go mór mór an cineál a bhaintear as an gcrann rubair)
sac tanaí craicinn nó rubair etc., a shíneann go héasca leis an leacht nó leis an aer atá istigh ann; sac sa chorp a choinníonn an fual
ábhar rubair a shíneann go héasca
ding; fáinne miotail nó rubair chun cnó nó siúnta a fháscadh
ábhar leaisteach a dhéantar as súlach an chrainn rubair (Déantar liathróidí, boinn feithiclí etc., as rubar nádúrtha nó tacair)
blúire beag de pháipéar daite agus é greamaitheach ar thaobh amháin le cur ar litir etc. mar dhearbhú gur íocadh an postas, etc. (stampa poist); marc (stampa rubair, stampa na hoifige); rian (d'fhág sé stampa a bhróige air); cuma (tá stampa an bhithiúnaigh air)
