Install the app »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
scloitéir
scód
scódaíocht
scóig
scoil
scoilt
scoilteach
scoilteadh
scóip
scoite
scoiteach
scoitheadh
scóitséir
scol
scóladh
scolaíocht
scoláire
scoláireacht
scolártha
scolb
scolbáil
scolbánta
scolfairt
scoilteadh could be a grammatical form of:
scoilt »
scoilteadh fir scoilt a dhéanamh nó a theacht i rud, briseadh ó chéile, deighilt, pléascadh (tá mo cheann ag scoilteadh)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
(le crúba) scoilte ina dhá leath, mar atá ag bó, caora, muc etc.
triantán miotail nó adhmaid a chuirtear le rud chun é a fháscadh, nó isteach i rud chun é a scoilteadh
cumhacht a ghintear as scoilteadh adamh
adhmad atá scoilte nó gearrtha suas; gréithe gan mhaith
briseadh nó stróiceadh le fórsa; pléascadh; tochailt; scoilteadh
scoilteadh; tanú (néalta ag scáineadh; tá mo chuid éadaigh ag scáineadh)
scalladh; ciapadh, cúradh (tá mo chroí scólta acu); (le hadhmad) lúbadh, stangadh, scoilteadh le teas etc.
