Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
díriail
dírigh
dírim
dírímh
díríocht
díritheach
díritheoir
díriú
dírléamh
dírmhatán
dírshliocht
dírshuite
dírthiomáint
dís
dísbeag
dísc
díscaoil
díscaoileadh
díscaoilteach
dísceach
díscéil
dísciathánach
díscigh
díriú could be a grammatical form of:
dírigh »
díriú, m. (gs. -ithe). 1. vn. of dírigh1. 2. Direction; aiming, guidance.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Díriú ar áit, to make straight for a place.
Díriú ar dhuine, to round on s.o.
Díriú ar, faoi, obair, to set about work.
Tá siad ag díriú amach ar an rás, they are going about the race in earnest.
Gléas dírithe, rectifying device.
