Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
sprúilleach
sprúilleog
sprúisiúil
sprúisiúlacht
spruitín
sprus
sprús
sprusach
spruschaint
spuacán
spuaic
spuaiceach
spuicearlach
spúilín
spúin
spúinne
spúinneartach
spúinse
spúinseach
spúinseáil
spúinsiúil
spúinsiúlacht
spuiricealach
sprusach, a1. 1. Brittle. Talamh ~, easily-worked land. 2. (Of person) Lively, eager to talk. Tá sé an-~, it is very easy to set him off, to make him laugh.
