Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
sprúisiúlacht
spruitín
sprus
sprús
sprusach
spruschaint
spuacán
spuaic
spuaiceach
spuicearlach
spúilín
spúin
spúinne
spúinneartach
spúinse
spúinseach
spúinseáil
spúinsiúil
spúinsiúlacht
spuiricealach
spuirse
spúirseach
spuirslabhras
spuaic, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). 1. Blister. ~eanna ar lámha, ar chosa, blisters on hands, on feet. ~eanna a thógáil ar dhuine, to raise blisters on s.o.; to give s.o. a sharp scolding. Ní dhéanfaidh sé ~ ar do theanga, it won’t do you any harm to say it. 2. (a) Pinnacle. ~ charraige, pinnacle of rock. (b) Spire, steeple. ~ eaglaise, church steeple. 3. Huff. Tá ~ air linn, he is huffed with us. Bhuail ~ é, he got into a huff. Nach furasta ~ a chur ort? Aren’t you easily vexed? 4. Spell. ~ chomhrá, spell of conversation. ~ chodlata, short nap. (Var:pl. ~eacha, spuacacha)
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Cnap, spuaic, a thógáil, to raise a lump, a blister.
