Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
craftwork
crafty
crag
cragged
craggedness
craggy
cragsman
cram
cram-full
crammer
cramming
cramp
cramped
cramp-iron
cranberry
crane
crane-fly
crane's-bill
cranial
craniologist
craniology
craniometry
cranium
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
cram »
cram1, s. 1 Sacadh m, pulcadh m (mic léinn faoi chomhair scrúdaithe). 2 Brú m (daoine). 3 Bréag f, pait f.
cram2 . 1 v.tr. a Brúim, dingim, sacaim, pulcaim ( ► sth. into sth., [rud isteach i rud). He crammed his hat over his ear, bhrúigh sé a hata anuas ar a chluais. The book is crammed with proverbs, tá an leabhar lomlán de sheanfhocail. Th: The house was crammed, bhí an teach lán go boimbéal. b Husb: Sacaim (éan). c Sch: Pulcaim (mac léinn faoi chomhair scrúdaithe). 2 v.i.F: a Brúim isteach(into, i), b Sacaim, forlíonaim, mé féin. c Pulcaim mo cheann (do scrúdú).
