Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
footwear
foot-work
foozle
fop
foppish
foppishness
for
forage
forage-cap
forager
forage-wagon
forasmuch
foray
forbear
forbearance
forbearing
forbid
forbidding
forby
force
force back
forced
forceful
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
forage »
forage1, s. 1 Foráiste m. 2 To go on the forage, dul ar thóir foráiste, ag soláthar lóin.
forage2 . 1 v.i. Tóraím, soláthraím, foráiste. F: To forage for sth., séirseáil a dhéanamh do rud. To forage in s.o.'s boxes, boscaí duine a ransú. To forage for yourself, seiftiú, seilg a dhéanamh, duit féin. 2 v.tr. a Creachaim, scriosaim (tír). b Tugaim foráiste do (chapall, etc.).
