Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
history
histrionic
histrionics
hit
hit back
hit off
hit out
hitch
hitch-hike
hitch-hiker
hitch-hiking
hither
hitherto
hitter
hive
hives
ho
hoar
hoard
hoarder
hoarding
hoarse
hoarseness
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
hitch »
hitch1, s. 1 Tarraingt f, brú tobann. He gave his trousers a hitch, bhain sé tarraingt aníos as a bhríste. 2 Nau: Súil f reatha, snaidhm f, cor m. Agr. Mch: Nascaire m. 3 Cosc m; bac m. There is a hitch somewhere, tá rud éigin in aimhréidhe. Without a hitch, gan tuisliú.
hitch2, v.tr. 1 Bainim sracadh as; corraím (rud) go tobann. To hitch up sth., tarraingt bheag aníos a thabhairt do rud. 2 Ceanglaím (rud do rud eile) (le lúb, le crúca).
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
