Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
orc
orchard
orchestra
orchestral
orchestrate
orchestration
orchid
ordain
ordeal
order
order about
order in
order off
order out
order-book
orderliness
orderly
ordinal
ordinance
ordinary
ordinate
ordination
ordnance
Seans gur foirm é ordain de:
ordan »
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
ordain »
ordain, v.tr. 1 Ecc: Oirním. To ordain s.o. deacon, duine a oirniú ina dhéagánach. He was ordained, rinneadh sagart de; fuair sé ord beannaithe. 2 (Of the Deity, of fate) a Person ordained of God to be judge, duine a raibh sé i ndán ag Dia dó, ar gheall Dia dó, a bheith ina bhreitheamh. b Ordaíonn. What the law ordains, an rud a ordaíonn an dlí. c (Of pers.) Achtaím.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
ABAIRTÍ
IN ENGLISH—IRISH DICTIONARY
Chance so ordained it that . . ., ba é an chinniúint é go . . .
