Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
stuffiness
stuffing
stuffing-box
stuffy
stultify
stumble
stumbling-block
stump
stump up
stumpy
stun
stunner
stunning
stunt
stunted
stuntedness
stupefaction
stupefy
stupendous
stupid
stupidity
stupor
sturdiness
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
stump »
stump1, s. 1 a Grágán m, stocán m (crainn); bun m (fiacaile, cabáiste, pinn luaidhe); múdán m (méire); dúid f, sciotán m (eireabaill). b Cos mhaide. 2 pl.F: Cosa fpl. You must stir your stumps, caithfidh tú tú fhéin a bhogadh. 3 F: To be on the stump, bheith ag labhairt i dtoghchán. Stump orator, cainteoir m aonaigh. 4 Cr: Stumpa m. 5 Draw: Stumpa m.
stump2 . 1 v.i. To stump along, bheith ag spágaíl leat, ag clacsáil leat. 2 v.tr. a Brisim (iarrthóir i scrúdú); sáinním (duine); cuirim (duine) ina thost. That fairly stumped him, chuir sin ina thost é; rinne sin crúnca de. b Cr: Stumpálaim. c Draw: Stumpálaim.
