Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eas
easair
easáitiú
easanálú
easaontas
easaontú
éasc
éasca
eascaine
eascainí
éascaíocht
eascairdeas
eascairdiúil
eascairt
eascann
eascara
eascarthach
eascra
éascú
easiontaoibh
easláinte
easlán
easmailt
éasca1 fir4 gealach
éasca2 aid3 sciobtha, mear, tapa; saor, furasta, pras
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
éasca, furasta
miotal geal gléigeal nach dtagann smál ná meirg go héasca air
cineál crua cloiche ar féidir spréacha a bhaint aisti go héasca le smut de chruach
a dhéanamh éasca; brostú (éascaigh leat!)
go héasca, gan dua
gan dua gan trioblóid, éasca (le déanamh nó le tuiscint)
gás gan dath gan bhlas gan bholadh a thugann uisce nuair a chomhcheanglaítear le hocsaigin é (Is í an tsubstaint í is éadroime amuigh agus lasann sí go héasca)
in ann ábhar nó ceirdeanna éagsúla a láimhseáil go héasca
sac tanaí craicinn nó rubair etc., a shíneann go héasca leis an leacht nó leis an aer atá istigh ann; sac sa chorp a choinníonn an fual
ábhar rubair a shíneann go héasca
dána, scafánta; fiáin, scóipiúil; éasca (bhuaigh sé go rábach)
éasca, gan dua
go héasca (tá an oiread sin go sásta ann)
dírithe nó aimsithe go maith (urchar seolta); mín, éasca (ag siúl go seolta); oilte; sásta
sofheicthe, sochloiste, sothuigthe; éasca, furasta
a dhéanamh éasca; rathú (go soirbhí Dia duit)
éasca, gan dua gan trioblóid
(le carr, bád, eitleán etc.) déanta le gluaiseacht trí aer nó uisce go héasca, le nach mbéarfadh an t-aer nó an t-uisce rómhór uirthi
toilteanach (go hullamh agus go héasca); réidh (ullamh chun imeacht); fonnmhar; críochnaithe (an bhfuil tú ullamh leis fós?)
