Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
easair
easáitiú
easanálú
easaontas
easaontú
éasc
éasca
eascaine
eascainí
éascaíocht
eascairdeas
eascairdiúil
eascairt
eascann
eascara
eascarthach
eascra
éascú
easiontaoibh
easláinte
easlán
easmailt
easna
eascaine bain4 mallacht, mionn mór, droch-chaint
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
eascaine, mallacht
spalpadh eascainí, mallú
drochachainí, eascaine (mo mhallacht ar an ól); mí-ádh (tá mallacht ar an áit seo)
cur mallachta, eascainí
rud beannaithe; coróin; leabhar, móid shollúnta (mar a thugtar i gcúirt dlí); mallacht, eascaine (mionnaí móra)
focal a úsáidtear ag fágáil slán ag duine nó ag áit; eascaine neamhdhíobhálach (shoraidh díot!)
codanna beaga a dhéanamh (de rud) (stróic sé ina dhá leath, ina phíosaí, é); tarraingt le fórsa, sracadh (stróic mé aníos as an talamh iad; ag stróiceadh a chuid gruaige); strácáil (tá sé ag stróiceadh leis); spalpadh (ag stróiceadh eascainí); stráice (stróiceadh mór oibre)
mallú, eascainí
uacht; ceann de dhá phríomhroinn an Bhíobla (an Sean-Tiomna agus an Tiomna Nua); eascaine, mallacht
