Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
boltanas
bolú
bómán
bombardú
bóna
bónas
bonn
bonnaire
bonnán
bonnóg
bonsach
bórach
borb
borbú
bord
bordáil
borrach
borradh
borróg
borrphéist
borrúil
bos
bonn1 fir1 trácht, an pháirt de chos nó de bhróg a chuirtear ar an talamh; greim coise ar an talamh (bonn a ghabháil); an pháirt is íochtaraí de rud (bonn colúin, bonn triantáin); fáinne rubair thart ar roth; rian, lorg (ainmhí) ► bonn ar aon ar aon dul nó téarmaí ► bonn ar bhonn taobh le taobh, gualainn le gualainn
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fíor sholadach a bhfuil triantán mar bhonn agus mar thrí thaobh uirthi agus í ag teacht chun pointe ag a barr; aon fhoirgneamh den déantús seo, go háirithe na cinn a tógadh fadó san Éigipt timpeall ar thuamaí
siúnta a bhfuil ceann de greamaithe ar bhonn docht, rud a chuireann i gcumas aon ní a ghreamaítear ar an gceann eile de casadh thart gan bhac (cathaoir sclóine)
