Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bréadú
bréag
bréagach
bréagadh
bréagadóir
bréagán
bréagfholt
bréagnú
bréagriocht
breall
breallach
breallaire
breallán
breallóg
brealsún
bréan
bréanadh
bréanlach
bréantas
breasal
breáthacht
breathnú
breáthú
Seans gur foirm é bréagnú de:
bréagnaigh »
bréagnú fir a rá le duine nach fíor a ndúirt sé; a chruthú nach fíor rud ► bréagnaitheach aid1 ► bréagnaitheoir fir3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
bréagnú (le faisnéis)
bréagnú, argóint; coimhlint
briseadh (dlí rialach etc.); éigniú (tearmann, bean, a shárú); bréagnú (argóint a shárú); buachan ar, teacht thar (duine a shárú i rás; níl a shárú le fáil; tá an leathchéad sáraithe aige); teacht roimh, ceapadh, teanntú (sáraigh na ba sin dom); crá, ciapadh (madra ag sárú caorach); tuirsiú (sáraithe ag an obair)
bréagnú, teacht trasna ar dhuine; argóint (má tá fonn trasnála ort)
sárú i gcaint, bréagnú
