Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
crandú
crann
crannchur
crannlaoch
crannóg
cranra
cranrú
craobh
craobhabhar
craobhach
craobhchith
craobhchluiche
craobhfholt
craobhscaoileadh
craoladh
craorag
craos
craosach
craosán
craosfholcadh
craosghalar
crapadh
crapall
craobh bain2 géag crainn; brainse d'eagraíocht (craobh de Chonradh na Gaeilge); bua (an chraobh a bheith leat; craobh na hÉireann); dual gruaige; fraoch fada láidir
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
duine a bhaineann rud as an talamh nó a phiocann rud den talamh nó de ghas nó de chraobh; inneall a bhaineann arbhar
craobh; cleas (tá sé lán de bhrainsí)
tabhairt nó teacht ar an saol (rugadh leanbh di; lá breithe) tabhairt mar thoradh (ubh a bhreith); iompar chun siúil (beir leat é sin); greim a fháil ar, teacht suas le (beir greim air, ní bhéarfaidh sé anois orainn); buachan (rug sé an chraobh leis); dul (beir leat abhaile); druidim le (ag breith suas ar a trí)
fás deilgneach a bhfuil gais agus craobhacha láidre air a stórálann uisce
bua, ceannas, craobh; laochas, mórtas
géagach, lán craobhacha; ornáideach; (le gruaig) dualach, slaodach
ísliú síos, dronn a chur ort féin (cromtha le haois); lúbadh anuas (craobh a chromadh); luí isteach ar (chrom sí ar ghol)
ainmhí a bhfuil cosa fada agus adharca móra craobhacha air (ar an gceann fireann de ghnáth)
caor mhór dhearg cosúil le sú craobh mhór
teach geata páirce nó tí mhóir; craobh de na Máisiúin
blúire, giota; duais, craobh
gearrtha, teasctha (craobhacha scoite); scartha, deighilte, ó chéile (ceathanna scoite); iargúlta (oileán scoite); aonarach (éan scoite)
sméar (dhearg) (sú craobh, sú talún)
