Suiteáil an aip »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dundarlán
dúnfort
dungaraí
dúnghaois
dúnmharú
dúnorgain
dunsa
dúntóir
dúr
dúradán
dúramán
dúranta
dúrchroí
durdáil
dúrúch
dúrud
dúrún
dúshlán
dúshlánach
dúshnámh
dúshraith
dúspéis
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
píosa iarainn nó adhmaid le doras nó geata a choinneáil dúnta
ar bheagán radhairc; gan aon radharc, dall; dúnta (doras, cosán, caoch)
cuar cruinn ceart agus é dúnta, agus gach pointe den chuar comhfhad ón lár; fáinne
dúnta go docht; sábháilte; buan, seasmhach
lámh agus í dúnta go dlúth (agus na méara fillte sa dearna); buille de dhorn; lán doirn; miosúr sé horlaí nó mar sin; lámh nó cos uirlise (dorn claímh)
dúnta; rúnmhar, sicréideach; iomlán (bliain druidte); lomlán
imeacht ó áit nó ó rud; ligean do rud fanacht, nó é a chur, mar a bhfuil sé (doras a fhágáil dúnta; fuílleach a fhágáil); titim siar, teip (fágadh sa rás é); cur nó gan a chur san áireamh (fágann sin gur fíor é); laige, locht (tá fágáil éigin ann); geasa (d'fhág sé na fágálacha sin orainn)
a bhfuil fáscadh déanta air, brúite nó cúngaithe ar a chéile; dúnta go docht; (le duine) fuinte, dingthe; néata, gléasta go gleoite
oscailt i ndeic loinge, nó in urlár nó i ndíon foirgnimh etc., agus comhla dhúnta air; an chomhla féin
dúnta; lán, sách (tá a ghoile iata); crua sa bholg
bearna, scoilt, poll; rud atá dúnta a fhuascailt (doras, bosca, leabhar, do bhéal, a oscailt)
fáisceán fada dúnta d'éadaí, do mhálaí etc., ina dtéann dhá shraith fiacla i ngreim ina chéile nuair a tharraingítear sleamhnán eatarthu
