Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dathú
dathúil
dátú
de
dé
dé-
dea-
deabhadh
deabhaidh
deabhóid
deacair
déach
deachtafón
deachtóir
deachtú
deachú
deachúil
deachúlach
deacrach
déad
déadchíor
déaga
deagánach
Seans gur foirm é deabhadh de:
eabhadh »
deabhadh fir1 deifir, dithneas
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fonn rud a dhéanamh go tapa, deabhadh, dithneas
deifir, deabhadh
folcadh; tumadh; fuadar, fuirseadh, deabhadh
briseadh fód le bráca i dtalamh treafa; fuadar, gothaí deabhaidh
rírá, ruaille buaille, fuirseadh, deabhadh
deifir, deabhadh (tá práinn leis); éigeandáil (ar uair na práinne)
sroicheadh (gur ráinigh sé béal toinne); tarlú (ráinigh dó a bheith ann; ráiníonn sé go bhfuil deabhadh orm; ráineodh go mbeadh sé déanach); éirí (ráinigh leis an obair a chríochnú in am)
deifir, deabhadh
deifir, deabhadh
