Suiteáil an aip »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
duineata
duiniúil
duirc
dúire
duirling
dúiseacht
dul
dúlaíoch
dúlaíocht
dúlamán
dúléim
dúlíonach
dúlionn
dúlra
dúlsáith
dúluachair
dúluí
dumhach
dúmhál
dumpáil
dún
dúnadh
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
tógáil in airde (ardú ón talamh); cur suas nó chun cinn (ardú céime); dul suas (cnoc a ardú); tógáil (rud a ardú leat)
fás, borradh; dul chun cinn
atá ag fás, ag borradh; atá ag dul chun cinn; ábalta; réasúnta maith; dea-dhéanta
forás, borradh, dul chun cinn, méadú, leathnú; greannú, feargú (is furasta forbairt air)
ó bhonn, amach is amach (amadán ó thalamh; thug sé dó ó thalamh é); dul chun cinn (gan mórán talaimh a dhéanamh)
an chéad chuid, tús (tosach scéil, tosach an tsaoil); an chuid chun cinn (i dtosach an bháid, an bhus); brollach, ucht (tosach duine, ainmhí); ceann (dul ar tosach, chun tosaigh); tús áite (bhí tosach aige orthu); bonn (bróige etc.)
iompú talún le céachta; dul chun cinn (long ag treabhadh na farraige; bím ag treabhadh liom); oibriú (níl siad ag treabhadh le cheile; tá sé chun treafa arís); teacht trí (ní threabhfaidh sé an oíche)
fonn dul chun cinn sa saol
buíon tosaigh d'arm ag dul chun cinn; ceannairí gluaiseachta
