Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eitseáil
Eocairist
eochair
eochraí
eoclaip
eol
eolach
eolaí
eolaíoch
eolaíocht
eolaire
eolas
eorna
fábaire
fabhair
fabhal
fabhar
fabhcún
fabhra
fabhrach
fabhraíocht
fabhrú
fabht
Seans gur foirm é eolaí de:
eolach »
eolaí fir4 duine eolach nó oilte; duine a bhfuil saineolas aige; treoraí; fear nó bean eolaíochta
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fothainiúil; teolaí; rúnmhar
eolaí diagachta
foghlaeir; eolaí i gcúrsaí éan
eolaí fisice
eolaí ar chúrsaí luibheanna
cumhdach teolaí don dá lámh
an brat tiubh teolaí clúimh a fhásann ar chaora (éadach olla); mothall gruaige; aon ábhar éadrom lomrach cosúil le holann (olann chruach)
bainne a théamh go teocht 65° ceinteagrád ar feadh leathuair an chloig chun cuid mhaith frídíní díobhálacha a mharú ann (ainmnithe amhlaidh ón eolaí Francach, L. Pasteur)
fear léannta; máistir, eolaí (saoi leighis, saoi le gach ceird); duine céimiúil (saoi file, saoithe an pharóiste)
cluthar, teolaí, compordach
eolaí a dhéanann staidéar ar aigne agus ar oibreacha intinne an duine
síofra; eolaí; burdúnaí, cúlchainteoir
eolaí i gcúrsaí teanga
duine nach den chléir é; duine nach bhfuil ina cheardaí ná ina eolaí; gnáthdhuine
bun; foinse; scríbhneoir; eolaí; ábhar (údar sagairt); bunús (scéal a bhfuil údar leis); cúis (bhí údar gearáin, gáire, againn)
éadach bog teolaí de shíoda, de chadás etc., agus bruth mín air
