Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fadsaolach
fadú
fágáil
fágálach
faghairt
faghartha
fagóid
fágtha
faí
fáibhile
faic
faiche
faichill
faicín
faide
fáideog
fáidh
fáidheadóir
fáidheadóireacht
fáidhiúil
faighid
faighneog
fail
Seans gur foirm é fágtha de:
fág »
fágtha aid3 fanta, tréigthe, ar gcúl; cúlánta, gan fuinneamh, gan treoir, gan mhaith (is fágtha an duine é)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
i ndán do (an rud atá in áirithe do dhuine); fágtha le haghaidh (tá an t-airgead sin in áirithe don chíos; chuireamar suíocháin in áirithe dúinn féin)
an leacht a bhíonn fágtha nuair a bhaintear im de bhainne
na calóga a bhíonn fágtha nuair a dhéantar plúr den ghrán
fuílleach atá fágtha de rud dóite nó ídithe (cnámhóg ghuail)
lí nó cosúlacht ruda nuair a bhíonn solas air (dath dearg, dath buí, dath gorm, dath glas); dealramh (dath na fírinne); dada, faic (níl a dhath, aon dath, fágtha)
a bhfuil fágtha nó fanta; farasbarr, barraíocht (tá fuílleach ama againn); iarmhéid (i gcúrsaí tráchtála etc.)
aon rud a dhéantar, beart (gníomh fill, gníomh gaisce); feidhm (rud a chur i ngníomh); cumas (tá gníomh fágtha fós ann)
fágtha, fanta; chun deiridh (le hobair etc.)
an leacht a bhíonn fágtha nuair a bhaintear an gruth as bainne
ceann de na mionghrúpaí adamh as a bhfuil substaint ar bith déanta; an mhír ranna is lú i substaint a bhfuil nádúr na substainte fágtha inti
a bhfuil fágtha gan íoc nó gan chúiteamh nó gan déanamh
fágtha, le spáráil (airgead spártha)
duine atá fágtha i ndiaidh na coda eile; moilleadóir, righneálaí
an chuid de rud atá fágtha nuair atá an phríomhchuid de gearrtha nó caite (stumpa fiacaile, coinnle); cos (cabáiste); rud mór dá chineál (stumpa bréige, amadáin)
an leacht i dtoradh nó i nglasra etc. (sú oráiste, sú crainn); fuinneamh, brí (níl mórán sú fágtha anois ionam)
an marc (') a thaispeánann litir a bheith fágtha ar lár i bhfocal (d'oscail; sin é m'athair)
