Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
fóisc
foisceacht
foiscealach
fóiséad
fóisí
foisteanach
fo-ithir
folach
folachán
folachas
foladóir
folaíocht
foláir
foláireamh
folaitheach
folaitheoir
folamh
folc
folcadán
folcadh
folcanta
foleantóir
foléim
folach fir1 ceilt; áit nó poll rúnda; clúdach, clúid ► folach cruach, folach bíog cluiche ina dtéann páistí i bhfolach ar a chéile
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
cur i bhfolach, coinneáil faoi rún (an fhírinne a cheilt); cosc (ná ceil a chuid air); séanadh (do mhuintir a cheilt)
folach; clúid a chuirtear thart ar rud nó anuas air (clúdach leapa, clúdach litreach); clúid a chur ar rud (clúdaigh do cheann; clúdaithe le caonach)
clúdach, cur i bhfolach
poll folaigh; rún, mistéir
duine a théann nó a chuireann i bhfolach
dul nó cur i bhfolach, clúdach
duine a scaoileann le duine eile agus é féin i bhfolach
paiste leathdhorcha; cruth ruda ar an talamh, ar bhalla etc., mar a chaitheann solas ón taobh thiar de; scailp, clúdach (ar scáth na gréine; cuir scáth folaigh ort); foscadh, fothain (ar scáth an Tiarna; dul ar scáth talún; scáth fearthainne); íomhá, scáil (scáth i scáthán); taibhse; eagla, faitíos (gan scáth gan eagla); náire, támáilteacht
naoscaire, duine a scaoileann piléar le duine eile (agus é féin i bhfolach)
