Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
glasreo
glas-snaidhm
glasuaine
glé
gleacaí
gleacaíocht
gleadhradh
gleann
gleannach
gleanntán
gleanntóir
gléas
gléasadh
gléasra
gléasta
gleic
gléigeal
gléine
gleo
gleoiréis
gleoiseach
gleoite
gleoiteog
gleann fir3 talamh íseal idir dhá dhroim tíre nó idir dhá chnoc; log (gleann i ndroim duine, gleann i ndíon tí)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gleann cúng domhain
an oscailt sa cheann trína nglactar isteach bia agus deoch agus trína ndéantar glórtha; oscailt nó bealach isteach (béal mála, béal uaimhe, béal gleanna); caolas farraige (béal Árann); imeall nó faobhar (béal cupa, béal scine); duine a dhéanfadh caint de shórt áirithe (is tú béal na céille)
gleann idir dhá chnoc, ailt
gleann atá ard ar a dhá thaobh; an áit a dtagann dhá shruth uisce le chéile
gleann beag
gleann; inse abhann
an chuid de sheomra atá faoi do chosa; stór foirgnimh (teach dhá urlár); talamh leibhéalta (urlár buailte; urlár bachta, gleanna)
