Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
grósaeir
grua
gruagach
gruagaire
gruaig
gruaim
gruaimhín
gruama
gruán
grúdaire
grúdarlach
grúdlann
gruig
grúm
grúmaeir
grúnlach
grúnta
grúntáil
grúpa
grúpáil
grus
gruth
guagach
gruama aid3 duairc, brónach, smúitiúil ► gruamacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
cuma ghruama, cuma mhíshásta; drochghiúmar
bocht (duine dealbh); lom (bothán dealbh); (le haimsir) gruama (oíche dhealbh)
anóch; gruama; mífhonnmhar, drogallach
dorcha, gruama; brónach, doilbhir
dorcha, gruama, dubhach, duairc; balbh nó ar easpa líofachta sa chaint
olc, mallaithe; duairc, gruama
gruama, gan áthas, gan aoibhneas
gruama, duairc, tormasach
duairc, gruama; brónach; dubh, dorcha
dubhach, duairc, gruama; olc, nimhneach
duibhe, dorchacht; scamallacht, scáth; cuma ghruama, scaimh (duifean feirge)
gruama, dúr
meirbh, gruama, marbh
boigéiseach, maothintinneach; gruama, dubhach
dorcha, gruama; scamallach (lá, uisce, súile, modartha)
grainc, púic; gruaim, cuma ghruama
scamallach; gruama; codlatach
taibhse scanrúil; duine dúr gruama
masc ar shúile nó ar aghaidh; scaimh, cuma dhúr nó ghruama
stríocach; glas, liath nó liathdhonn; lachna; glas, gruama (aimsir riabhach)
beannach, biorach; (le gruaig) colgach; (le duine) crosta, ceanndána; (le haimsir etc.) gruama
