Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gúshnáth
gusta
gustal
gustalach
guta
gúta
guth
guthaíocht
guthán
habal
haca
hácaeir
haileabó
háilléar
haingear
hainse
hairicín
haisis
haiste
haitéir
halaboc
halla
Seans gur foirm é gutha de:
guth »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
an fios a thugann an teanga agus uachtar an bhéil faoi rud a bheith milis nó searbh nó maith le hithe nó le hól; tuin gutha, an tslí a labhraíonn duine (blas cainte); faic, dada
glór íseal, geoin, monabhar, crónán; cantaireacht, port; an raon gutha is ísle nó an fear a chanann ann
gabháil fhoinn trí léim in airde ón ngnáthraon gutha agus anuas arís
déanamh gutha; cead cainte nó vótála
tógáil anuas (brat, fuinneog, a ísliú); teacht anuas (ísliú de chapall); titim (ísliú luacha, céime, gutha); dul i laige (tine ag ísliú; fearg ag ísliú)
fuaim (cheoil); tréith gutha nó fuaime; (le dath) imir
