TORTHAÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
blas fir1 an fios a thugann an teanga agus uachtar an bhéil faoi rud a bheith milis nó searbh nó maith le hithe nó le hól; tuin gutha, an tslí a labhraíonn duine (blas cainte); faic, dada
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
planda a n-úsáidtear a shíol chun blas a chur ar arán
bia a théann go maith le bia eile nó a chuireann blas breise air
planda beag glas a fhásann in imeall uisce agus a úsáidtear le blas a chur ar bhia
rud a chur i do bhéal féachaint cén blas atá air; beagáinín de bhia nó de dheoch
stuif a úsáidtear chun blas a chur ar bhia, mar shampla, piobar, mustard, etc.
glasra agus bleibín geal agus blas an oinniúin air
ceann de chúig éirim an choirp chun rudaí a bhrath nó a thabhairt faoi deara - amharc, éisteacht, blas, boladh agus mothú
strainséartha, iasachtach (tíortha coimhthíocha); corr, aisteach (tá blas coimhthíoch air); cúthail, náireach (bheith coimhthíoch le duine); (le haimsir) mínádúrtha
bláth buí earraigh a gcuirtí blas ar bhia leis
leacht géar a thagann as an ae sa chorp agus a chuidíonn le díleá; deoch a mbeadh blas géar uirthi; cantal, cancar
planda cosúil le hoinniún a bhfuil boladh láidir agus blas géar air
faobhrach, biorach (scian ghéar, biorán géar); uilleach, rite (coradh géar, aill ghéar); pianmhar (buille géar); tréan (solas géar); goilliúnach (focal géar); searbh (blas géar); aibí, grinn (súil ghéar, intinn ghéar); gasta (siúl géar); díocasach (coimhlint ghéar); an-ghar do (dul géar ar an gcúinne); cleasach (ceannaí géar)
gás gan dath gan bhlas gan bholadh a thugann uisce nuair a chomhcheanglaítear le hocsaigin é (Is í an tsubstaint í is éadroime amuigh agus lasann sí go héasca)
neamhbhlasta (deoch, blas, leamh); neamhspéisiúil, neamhanamúil (saol, scéal leamh); bog, amaideach
tor beag cumhra síorghlas a bhfuil blas miontais ar a dhuilleoga
ar bhlas an tsiúcra nó na meala; blasta, so-chaite
planda beag gairdín a chuireann blas ar leith ar bhianna áirithe
blastán buí a itear le feoil (Tá greadadh sa bhlas atá air)
glasra i bhfoirm bleibe a bhfuil blas agus boladh láidir air
púdar spíosra agus blas te air a úsáidtear mar leasú ar bhia
planda agus duilleoga searbha air a úsáidtear chun blas breise a chur ar bhúiste
toradh mór buí de chineál an oráiste a bhfuil blas géar air agus a itear le béile
blas stálaithe; drochmheas, gráin
fréamh planda as na trópaicí agus blas te spíosrach air
cuma chríochnúil, slacht, gléas (snas a chur ar obair, ar do bhróga); niamh, imir (tá snas an óir air); blas, tuin (tá snas an Bhéarla air); caonach (liath), screamh, smál
ábhar plandúil triomaithe nó púdraithe le blas a chur ar bhia agus boladh láidir uaidh (piobar, cainéal, mar shampla)
leacht glan glé de chumasc hidrigine agus ocsaigine, gan bhlas gan bholadh ar é a bheith glan; deora (bhí uisce lena shúile); báisteach, fearthainn; sáile (uisce na farraige; dul thar uisce)