Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
lastuas
lata
lathach
láthair
latrach
le
lé
leá
leaba
leabhair
leabhal
leabhar
leábharaic
leabharlann
leabharlannaí
leabhragán
leabhrán
leabhróg
leabhrú
leac
leaca
leacaí
leacán
Seans gur foirm é leá de:
leáigh »
leá fir4 leacht a dhéanamh de rud, rud a imeacht ina leacht, le teas (im a leá, sneachta ag leá); maolú, bogadh (leáfadh sé do chroí); imeacht as, scaipeadh (leáigh mo mhisneach, mo chuid airgid)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
leá méin le miotal a bhaint as
gearradh, briseadh suas; lot; leá sneachta nó oighir; cath (cainte); anró (coirp)
leá, scaipeadh (tháinig díleá orthu); leá bia sa ghoile le go bhféadfadh an corp fuinneamh a bhaint as
scaipeadh, leá, titim as a chéile; scaoileadh
leá déanta air; gan mhaith (nach leáite an duine é)
substaint ramhar dhubh a fhaightear as tarra guail a leá
caitheamh soir siar nó i ngach treo baill; leathadh (scéala a scaipeadh); cur amú (scaip sé a chuid airgid); imeacht ó chéile (scaip an cruinniú); leá (scaip an ceo)
sliogán, blaosc; soitheach beag chun rudaí a leá ann ar an tine
ceárta ina ndeantar miotal a leá agus a mhúnlú trína theilgean i múnla
leá, coscairt
