Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
máthartha
mathshlua
mathúin
matrarc
mé
meá
meabhair
meabhrach
meabhraíocht
meabhrán
meabhrú
meacan
meáchan
méad
méadail
meadáille
méadaíocht
meadar
méadar
meadaracht
meadhg
meadhrán
méadlach
Seans gur foirm é meabhrach de:
eabhrach »
·
meabhair »
meabhrach aid1 tugtha do bheith ag smaoineamh go domhain; maith ag cuimhneamh, tuisceanach, éirimiúil; ar do chéill (tréimhse mheabhrach i dtinneas)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
saoi, fáidh, duine meabhrach
gaoiseach, meabhrach
léannta, meabhrach; seiftiúil
cuimhne (meabhair ar rud a tharla); tuiscint, intleacht (tá meabhair mhaith chinn aici); aithne, mothú (tá sé ag cailleadh a mheabhrach); ciall, réasún (ná cuir as a mheabhair é)
blúire dá laghad, luid, faic, dada (níl screatall (éadaigh) ort; níl screatall (meabhrach) aige)
a bhaineann le staidéar agus le cóireáil ar ghalar meabhrach
