Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
meig
meigeall
meigeallach
méil
méile
meilit
meill
meilt
meilteoir
méin
méiniúil
meirbh
meirfean
meirg
meirge
méirín
méirínteacht
meirleach
méirscre
meirtne
meisce
meisceoir
meisciúil
Seans gur foirm é meilt de:
meil »
meilt bain2 min nó púdar a dhéanamh de rud, mionú; cur thart, caitheamh (an aimsir a mheilt); plé, cíoradh
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
grán le haghaidh a mheilte; min choirce agus bainne measctha le chéile
muileann láimhe le harbhar a mheilt
deoch the déanta as pónairí meilte rósta an chrainn chaife (a fhásann i dtíortha teo); bialann bheag
cluiche, obair, etc. a chuidíonn le duine an aimsir a mheilt nó a chur thart
brú nó meilt leis na fiacla; snoí (ag cogaint an chroí aige); slogadh (caint a chogaint)
sábháil (airgead a chur tharat); doirteadh (pota ag cur thairis); síorchaint (tá sí ag cur thairsti ó mhaidin); casadh (roth, long, a chur thart); roinnt (deoch a chur thart); caitheamh, meilt (an lá a chur thart)
gráinní geala míne de chlocha meilte a chlúdaíonn trá nó gaineamhlach
inneall meilte
arbhar meilte ina phúdar (min choirce, min bhuí)
a dhéanamh mion nó éirí mion, meilt
taos a dhéantar as síolta an chrainn chócó agus iad meilte; deoch, milseán etc., a dhéantar as seo
planda bláthghorm chun sailéid (Is féidir a fhréamhacha a mheilt agus a mheascadh le caife)
brú, batráil, casúireacht; meilt
