Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
putóg
rá
rábach
rábaire
rabairne
rabhadh
rabhán
rabharta
rabhcán
rabhlaer
rabhlaí
rabhlóg
rabhnáilte
raca
ráca
rácáil
racán
ráchairt
rachmall
rachmas
racht
rachta
radacach
rabharta fir4 taoide an-ard le linn lánré nó nuaré; tuile (rabharta feirge); raidhse, flúirse (bhí rabharta ar bhia againn) ► rabhartach aid1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
taoide lag nuair nach mbíonn an ghealach agus an ghrian ag tarraingt le chéile in aon treo ar an bhfarraige (Malairt é seo ar rabharta)
