Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
spadchluasach
spadchosach
spadhar
spadintinneach
spág
spaga
spaid
spaigití
spailp
spailpín
spáinnéar
spairn
spairt
spaisteoir
spalla
spalladh
spallaíocht
spalpadh
spalpas
spalptha
spang
spanla
Seans gur foirm é spáide de:
spád »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
(cois in abairtí áirithe) ceann de na géaga a úsáidtear chun siúil; aon ní cosúil leis seo (cos boird, cos pota); clúdach coise (cos treabhsair); lámh, feac, sáfach (cos spáide, cos scine, cos casúir, cos fuipe); an chuid íochtarach (cos leapa)
fás mór ard a bhfuil stoc is géaga is duilleoga air; polla, cuaille (crann loinge, crann brataí); lámh, stoc (crann spáide, crann speile); seafta, bíoma (crann deirice); fráma, déantús adhmaid (crann na páise, crann tógála); giota adhmaid a d'úsáidtí i gcrannchur (cuirimis ar chrainn é; ar mo chrann atá sé); adhmad (cos chrainn, saor crainn)
cos spáide nó sluaiste
ceann den dá dhubh i gcártaí imeartha agus cruth na spáide air
