Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tarra
tarrac
tarracóir
tarraiceán
tarráil
tarraingt
tarraingteach
tarraingthe
tarramhacadam
tarrtháil
tarsann
tart
tasc
tásc
táscach
táscmhar
tascobair
tástáil
tátal
táth
tathag
táthaire
táthán
Seans gur foirm é tarraingthe de:
tarraing »
·
tarraingt »
tarraingthe aid3 lom, caite, snoite; tarraingt déanta air
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fórsa na tarraingthe i dtreo an domhain, nó idir chorpáin eile na spéire, a bhraitheann ar an achar atá siad ó chéile
mórshiúl daoine agus iad in éide uaireanta; trúpaí tarraingthe suas in ord iniúchta nó gleacaíochta
aon ní atá marcáilte go rialta agus a úsaidtear mar chaighdeán tomhais (mar shampla, teirmiméadar); sraith nótaí ceoil ag éirí nó ag titim agus áirithe thomhaiste eatarthu; toisí pictiúir, cuspa, plean, etc., tarraingthe i gcoibhneas leis an rud féin (mar shampla, cuspa d'fhoirgneamh ar scála, mapa tarraingthe ar scála 1" in aghaidh an mhíle)
samhail chomh háibhéalach sin de dhuine go dtugann sí cosúlacht ait nó mhagúil air (mar shampla, srón mhór ar dhuine agus í tarraingthe mar ghob mór)
tarraingthe amach, rite, fáiscthe go docht (téad theann; fáisc go teann é); séidte crua (lamhnán, úth, teann); láidir, stóinsithe (fear teann téagartha; creideamh teann); dána, tiarnúil (is teann madra ar a thairseach féin); go maith as (feirmeoir teann); fórsúil, muiníneach (labhairt go teann); dian (ná bí teann air; ag obair go teann)
