Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
treabhchas
treabhdóir
treabhsar
tréad
tréadaí
tréadlitir
tréadúil
treafaí
treaghdadh
treaghdán
treáire
trealamh
treall
treallús
trealmhú
tréamanta
treampán
tréan
tréanas
tréaniarracht
treas
tréas
Seans gur foirm é treafa de:
treabhadh »
·
treabh »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fráma lataí nó tuigí; fráma adhmaid ar chúrsa ráis le léim ag reathaithe; paiste dearnála ar stoca; fráma agus spící miotail ann chun talamh treafa a bhriseadh agus a réiteach agus síolta a chlúdach, bráca fuirste
ar dhath na fola; (le tine) ar lasadh; (le cneá) oscailte; (le talamh) treafa nó iompaithe; fuilteach (bhí sé ina chogadh dearg); amach is amach (bhí an t-ádh dearg air)
rud nó ábhar dearg; talamh treafa; iasc dearg farraige
briseadh fód le bráca i dtalamh treafa; fuadar, gothaí deabhaidh
foireann capall treafa; céachta
iompú talún le céachta; dul chun cinn (long ag treabhadh na farraige; bím ag treabhadh liom); oibriú (níl siad ag treabhadh le cheile; tá sé chun treafa arís); teacht trí (ní threabhfaidh sé an oíche)
fear treafa
treabhdóir; capall treafa
