Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tuga
tugtha
tuí
tuige
tuile
tuilleadh
tuilleamaí
tuilleamh
tuillteanach
tuillteanas
tuilsoilsiú
tuilte
tuiltreach
tuin
tuineadh
tuinnín
tuíodóir
tuirbín
tuire
tuireamh
túirín
tuirlingt
tuirne
Seans gur foirm é tuilleamh de:
tuill »
tuilleamh fir1 saothrú (airgead, buíochas, a thuilleamh); pá, tuarastal (mo thuilleamh bliana); gnóthú (do chuid, do bheatha, a thuilleamh)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
stoitheadh (fiacail a bhaint amach); tobhach (fiacha a bhaint amach); tarraingt (gáire a bhaint amach); tuilleamh, fáil (clú a bhaint amach); sroicheadh (an baile a bhaint amach)
páirt, roinnt (déan trí chuid de); cion duine amháin (sin é do chuid de; mo chuid éadaigh; iníon dá chuid); ábhar (tá cuid súl inti, ní cuid iontais é); bia, beatha (do chuid a chaitheamh; ag tuilleamh a choda)
bheith i dteideal, tuilleamh (dlíonn sé onóir; an méid atá dlite duit); bheith de dhualgas ort (dlímid Dia a ghuí)
oibriú (feirm, glasraí; a shaothrú); forbairt (ag saothrú ealaíon); tuilleamh (ag saothrú airgid, do bheatha); ionramháil, láimhseáil (saothraigh isteach an bád); foghlaim (ag saothrú an bháis); pá, tuarastal (tá saothrú maith aige)
tuilleamh (airgead mór, clú, a thabhú)
comhartha ar rud le teacht (tuar tubaiste, ceatha); tairngreacht (ag tuar oilc, báistí); tuilleamh, tabhú (tuar an t-ádh agus tiocfaidh sé)
