Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eallscadh
éaló(dh)
éalóigh
ealta
ealtach
ealtóg
ealú
éalú
éalúch
éalúchas
éamais
Éamann
eambólacht
éamh
eamhnaigh
eamhnán
eamhnú
éan
eanach
éanach
éanadán
éanadóir
éanadóireacht
Seans gur foirm é éalú de:
éalaigh »
éalú, m. (gs. -laithe).1. vn. of éalaigh. 2. Escape; evasion; elopement; (unheeded) passage (of time, of tide). ~ mara agus trá, ebb and flow. S.a. doras 1.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Bhí sé d’~ orm éalú uathu, I had the good fortune to escape from them.
~ aeir, bus, éalaithe, mara, trádála, air, bus, escape, sea, trade, route.
~ shiúil, éalaithe, theite, path of travel, of escape, of retreat.
Éalú as ~í duine, to escape from s.o.’s clutches.
~ éalaithe, emergency door.
Éalú as príosún, to escape from prison.
Éalú ón tóir, to evade the pursuit.
Éalú as pionós, to evade a penalty.
Éalú le fear, to elope with a man.
Thug mé iarraidh ar éalú as an seomra, I tried to slip out of the room.
Tá an oíche ag éalú, the night is slipping away.
Bhí a bhríste ag éalú síos air, his trousers were slipping down on him.
~ éalaithe, way of escape.
Fuair siad éalú air, they succeeded in eluding him.
~ éalaithe, escape-hole.
Is ~ dom, tá sé de ~ agam, éalú liom, I mean to slip away.
~ éalaithe, outfall.
~ éalaithe, underground escape passage.
