Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
brúisc
brúiscéir
brúisciúil
brúisciúlacht
bruiseáil
bruiseanna
bruisín
bruite
brúite
brúiteach
brúiteacht
brúiteoir
bruith
bruitheachán
bruithean
bruithleach
bruithleachán
bruithléacht
bruithneach
bruithneadh
bruithneog
bruithneoir
bruithnigh
Seans gur foirm é bruite de:
bruith »
bruite, a3. 1. pp. of bruith2. 2. (a) Fiery. Duine, capall, ~, fiery person, horse. (b) Mean, good for nothing. Is é an buachaill ~ é, the boy is good for nothing. An gadaí ~, the scalded, mean, thief. S.a. bearna. 3 :bruith1.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tá sé bruite ar bhainne duit, you’ll catch it.
Tá mé bruite leo, I am fed up with them.
Tá mé bruite leis an teas, I am baked with the heat.
Bhí mé bruite le náire, I was burning with shame.
~ nó bruite, raw or cooked.
~ bruite, rósta, boiled, roast, potato.
Tagann screamh ar bhainne bruite, boiled milk forms a skin.
