Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
brufar
brúid
bruinneall
bruíon
bruis
brúisc
brúisciúil
bruite
brúite
bruith
bruithean
bruithniú
brúitín
bruitíneach
brus
brúscadh
bruscar
brúta
brútam
bruth
bruthaire
bú
bua
Seans gur foirm é bruite de:
bruith »
bruite aid3 bruith déanta air; teasaí, suarach; bréan (de rud)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
tar éis bailiú a bheith déanta air; bruite, dóite (de rud)
bainne agus uibheacha agus siúcra bruite le chéile mar mhilseog etc.
íseal i dteocht, gan a bheith te; leamh, gan dúthracht (b'fhuar an fháilte í); neamhthairbheach (tá fuar agat a bheith ag caint); marbh (nuair a bheidh mé fuar); gan a bheith bruite (feoil, ubh, fhuar)
cineál de shubh a dhéantar as oráistí nó seadóga nó torthaí citris eile agus iad bruite le siúcra
sceall tanaí; (iol ) prátaí gearrtha ina sceallaí fada agus bruite ar ola
torthaí bruite le siúcra go mbíonn siad ramhar bog
