Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bruinneall
bruíon
bruis
brúisc
brúisciúil
bruite
brúite
bruith
bruithean
bruithniú
brúitín
bruitíneach
brus
brúscadh
bruscar
brúta
brútam
bruth
bruthaire
bú
bua
buabhall
buacach
bruith bain2 fiuchadh; cócaireacht in uisce te, beiriú; bácáil; dó
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
gan bhruith, gan chócaireacht; gan phróiseáil
deoch a dhéantar as feoil nó glasraí a bhruith in uisce, súp, sú
tar éis bailiú a bheith déanta air; bruite, dóite (de rud)
bruith; fiuchadh (uisce, bainne, a bheiriú); bácáil (císte a bheiriú)
bruith déanta air; teasaí, suarach; bréan (de rud)
bainne agus uibheacha agus siúcra bruite le chéile mar mhilseog etc.
bruith i saill nó in ola
íseal i dteocht, gan a bheith te; leamh, gan dúthracht (b'fhuar an fháilte í); neamhthairbheach (tá fuar agat a bheith ag caint); marbh (nuair a bheidh mé fuar); gan a bheith bruite (feoil, ubh, fhuar)
(le bia) fuar tar éis a bhruite, fuarbheirithe; (le duine) fuar, leamh; fuaránta
bruith, beiriú
bruith, fiuchadh
cineál de shubh a dhéantar as oráistí nó seadóga nó torthaí citris eile agus iad bruite le siúcra
sceall tanaí; (iol ) prátaí gearrtha ina sceallaí fada agus bruite ar ola
leacht ramhar milis a fhaightear trí shiúcra a bhruith le huisce agus le súlach torthaí
feoil is glasraí a bhruith go mall in uisce
torthaí bruite le siúcra go mbíonn siad ramhar bog
