Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
comhaontacht
comhaontaigh
comhaontas
comhaontú
comhaos
comhaosta
comhar
comharba
comharbas
comharbasach
comharc
comharchumann
comh-ard
comh-ardacht
comhardadh
comhardaigh
comhardú
comharfhiontar
Cómhargadh
cómhargáil
comharsa
comharsanach
comharsanacht
comharba, m. (gs. ~, pl. ~í). 1. Ecc: Hist: (a) Successor to founder of church or monastery. ~ Phádraig in Ard Mhacha, St. Patrick’s successor in (the see of) Armagh. ~ Cholm Cille in Í, St. Colmcille’s successor in (the abbacy of) Iona. (b) Incumbent of land attached to bishopric or abbacy. 2. (a) Successor (to office, or dignity). (b) Inheritor of property, heir.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
A chomharba ~, his natural heir.
Ba é Cormac an comharba ba dhleacht dó, Cormac was his legitimate successor.
