Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
críoch
críochadóir
críochadóireacht
críochaigh
críochain
criochán
críochanna
críochantacht
críochbheart
críoch-cheol
críochdheighilt
críochfort
críochnaigh
críochnaitheach
críochnaitheacht
críochnaitheoir
críochnú
críochnúil
críochnúlacht
críochphointe
críochta
críochú
criocóid
críochantacht, f. (gs. ~a). Bounding, bordering (tailte, tíortha, of lands, of countries). Ag ~ le, bordering on. Tá sé ag ~ liom, his land adjoins mine. (Var: críochantóireacht)
