Suiteáil an aip »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dam(a)
dáma
damain
damaint
damáiste
damáisteach
damanta
damantach
damantacht
damantóir
damascach
damascaigh
damba
dambáil
damh
dámh
damha(i)d
dámhach
dámhachtain
damhain
damhaíre
damhaíreacht
damhais
damantach2, m. (gs. & npl. -aigh, gpl. ~). Damned, condemned, person. Na damantaigh, the damned.
damanta, a3. 1. Damned. Anam ~, lost soul. Breith dhamanta, sentence of damnation. 2. Damnable; wicked, terrible. Is ~ an dream iad, they are a wicked lot. Tá gleo ~ agaibh, you are making an infernal din. Nach ~ an aimsir í? Isn’t it terrible weather? Bréag dhamanta, a damnable lie. 3. (As intensifying adv.) Tá sé ~ glic, míréasúnta, he is damned sly, unreasonable. Tá siad ~ daor, they are terribly dear. (Var: ~ch1 a1)
