Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
deochal
deochanna
deochraí
deochraigh
dé-ocsaíd
dé-óid
deoidh
deoin
deoir
deoirdhucht
deoirfhliuch
deoirghás
deoirghinteach
deoiricín
deoiríneacht
deois
deoise
deoiseach
deol
deolach
deoladh
deolaíocht
deolán
deoin1, f. (gs. deona, pl. deonta). Will, consent. Rud a dhéanamh de do dheoin (féin), to do sth. willingly, of one’s own free will. De dheoin Dé, by God’s will. Más ~ leat, if you wish. De dheoin nó d’ainneoin, willingly or unwillingly, willy-nilly. (Rinne sé é) agus ní dá dheoin, (he did it) much against his will. S.a. toil1 1(b).
deoin2 = deonaigh1.
