Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dínn
dinnéar
dinnireach
dinnireacht
dinnle
dinnseanchaí
dinnseanchas
dintiúr
dío-
díobh
díobhach
díobhadh
díobhaí
díobháil
díobhaill
díobhálach
díobhlás
díobhlásach
díobhóg
díobhógach
díobhóisean
díobhracadh
díobhtha
dintiúr, m. (gs. & npl. -úir, gpl. ~). Indenture; (pl.) indentures, credentials. Do dhintiúir a tharraingt, a bhaint amach, to take up one’s indentures. Tá a dhintiúir aige, he has his indentures, is fully qualified; he is a master of his trade. Ná caith do dhintiúir leis, don’t waste your talents, your time, at it. (Var: dintiúirm)
