Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
droch-cheann
droch-chiall
droch-chlú
droch-chóir
droch-chomaoin
droch-chor
droch-chríoch
droch-chroí
droch-chroíoch
droch-chruthach
droch-chumann
droch-chur
drochdhaoine
drochdhathach
drochdheireadh
drochdheoir
drochdhóigh
drochdhuine
drochéadáil
drocheagar
drochearra
drochéasc
drochfhadú
droch-chroí, m. (gs. ~). 1. Bad, weak, heart. 2. Evil disposition, ill-will, enmity. Lucht ~, people of ill-will. ~ a bheith agat do dhuine, to be ill-disposed towards s.o. Le (tréan) ~ dúinn a rinne sé é, he did it out of (sheer) spite towards us.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Is ~ do lucht an droch-chroí, woe unto the evil-hearted.
