Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
drochbhlas
drochbhláth
drochbhraon
drochbhreith
droch-chaidreamh
droch-cháil
droch-chaint
droch-cheann
droch-chiall
droch-chlú
droch-chóir
droch-chomaoin
droch-chor
droch-chríoch
droch-chroí
droch-chroíoch
droch-chruthach
droch-chumann
droch-chur
drochdhaoine
drochdhathach
drochdheireadh
drochdheoir
droch-cheann, m. (gs. & npl. -chinn, gpl. ~). 1. Bad head. ~ a bheith ort, to have a bad head, a bad headache. 2. Bad master or provider. Bheith i do dhroch-cheann do dhuine, to provide badly for, be unkind to, s.o. in one’s charge. 3. (In phrases) ~ a thógáil de rud, to view sth. with antipathy or suspicion. ~ a chaitheamh le duine, to treat s.o. badly.
