Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
drochbheartach
drochbhéas
drochbhéasach
drochbheatha
drochbheathach
drochbhirt
drochbhlas
drochbhláth
drochbhraon
drochbhreith
droch-chaidreamh
droch-cháil
droch-chaint
droch-cheann
droch-chiall
droch-chlú
droch-chóir
droch-chomaoin
droch-chor
droch-chríoch
droch-chroí
droch-chroíoch
droch-chruthach
drochbhláth, m. (gs. ~a). Ruination; misuse. ~ a chur ar rud, to misuse, spoil, dissipate, sth. D’imigh ~ air, he was brought to ruin, went to the bad. ~ air! Confound him!
