Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
eistíreachas
éistithe
éistitheach
eistre
eistreach
eistréat
eite
eiteach
eiteachas
eiteagán
eiteal(l)
eiteal(l)ach
eiteal(l)aigh
eiteallán
eiteallóir
eiteán
éitear
eitéin
eiteog
eiteogach
eiteolaíocht
éith
éitheach
Seans gur foirm é eiteach de:
eitigh »
eiteach1, m. (gs. -tigh). Coll: 1. Wings; plumes, feathers. 2. Fins.
eiteach2, m. (gs. -tigh). 1. vn. of eitigh1. 2. Refusal. An t-~ a thabhairt do dhuine, to refuse s.o. Ní bheidh d’~ orm, I won’t refuse you. Ná glac ~ uaidh, don’t take no for an answer from him. ~ dearg, a flat refusal. (Var: ~táil f)
eiteach3, a1. 1. Winged; pennate, plumed, feathered. 2. Finned. S.a. cnó 2.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ eiteach, wing-nut.
Níor eitigh páipéar bán ~ riamh, [’blank paper never rejected ink’, youth is impressionable.
Rinne siad eití catha dá marcshlua, they placed their cavalry on the wings.
Duine a eiteach faoi rud, to refuse sth. to s.o.
Eiteach ~, flat refusal.
~ caipín, eiteach, sciathánach, cap-, wing-, thumb-, screw.
