Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
léasacht
léasadh
leásaí
léasaí
leasaigh
léasaigh
leasaimiréal
leasainm
leásaíocht
léasair
leasaithe
léasaithe
leasaitheach
leasaitheoir
léasaitheoir
léasán
léasanna
leas-ardeaglais
leasathair
léasb-
léasbhach
leasc
leascaire
leasainm, m. (gs. ~, pl. ~neacha). By-name, nickname. ~ a thabhairt ar dhuine, to nickname s.o. Ní ~ ar bith é, it is no misnomer.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Leasainm a bhaisteadh ar dhuine, to give a person a nickname.
Ainm, leasainm, a thabhairt ar dhuine, to give s.o. a name, a nickname.
Leasainm a thógáil, to acquire a nickname.
